شهر کوباتاو  در برزیل، نزدیک سائو پائولو و بندر اصلی سانتوس، به عنوان دره مرگ شناخته شده بود. شهر دارای تجمع بالایی از صنایع سنگین است که از سال 1964 به سرعت تحت حکومت نظامی ارتش برزیل توسعه یافت.- از جمله تأسیس بیست و سه کارخانه صنعتی بزرگ، کارخانه کاغذ و خمیر کاغذ، یک کارخانه لاستیک و چندین صنایع متالورژی، شیمیایی و پتروشیمی ! صاحبان اکثر کارخانه ها برزیلی بودند ( از جمله پنج کارخانه دولتی). اگرچه چند کارخانه  بین المللی نیز وجود داشت به عنوان مثال  کارخانجات تولید کود کربنی و شرکت فرانسوی رودیا .
تقریبا هیچ تلاشی از طرف شرکت ها یا دولت برای کنترل آلودگی صورت نمی گرفت. سطح بسیار بالای آلودگی هوا سبب بالا رفتن میزان مرگ و میر نوزادان و شیوع بیماری هایی چون سل، ذات الریه و آسم شده بود. در ی یک دوره زمانی مشخص ، مراجعه هر روزه  کودکان کوچک به بیمارستان برای مشکلات تنفسی به صورت یک امر عادی درآمده بود. رودخانه این شهر که منبع مهمی برای صید ماهی بود، به علت آلودگی های صنعتی آسیب جدی دیده بود. زباله های سمی صنعتی که در اطراف جنگل ها رها میشدند، آب های سطحی و زیر زمینی را که برای پخت و پز استفاده میشد، آلوده کرده بودند.
پوشش گیاهی داخل و اطراف شهر به طور قابل ملاحظه ای از آلودگی هوا و بارش های اسیدی آسیب دیده بود تا جایی که به خاطر ازبین رفتن پوشش گیاهی محافظ خاک، احتمال ریزش تپه ها مطرح شده بود. پس از انفجار خط لوله بنزین ، که در اواخر فوریه سال 1984 رخ داد، صدها نفر از ساکنان منطقه کشته شدند. تا سالهای زیادی هیچ حمایتی از  کارگران صنایع نشد و یا بسیار کم کمک کردند و بسیاری از آنها از بیماری های ناشی از قرار گرفتن در معرض مواد شیمیایی یا مواد زائد در هنگام کار رنج می بردند.
شرایط کوباتاو از سال 1983 ، پس از آنکه دولت ساوپالو کنترل محیط زیست را به دست گرفت،  رو به بهبود رفت. دولت کارخانه هایی را که قوانین محیط زیست را زیر پا میگذاشتند، تعطیل کرد . مقامات محلی پروژه ای را برای حمایت از خانواده های فقیر و انتقال آنها  به محل های سالم تر و ایجاد مسکن با کیفیت مناسب برای آنها شروع کردند. اما برای بسیاری از مردم خیلی دیر بود، زیرا آنها دچار ناتوانیهای مادام العمر شده بودند. تأثیر بلندمدت آلودگیهای موجود بر سلامت رودخانه های محلی یا نشت آبهای زیرزمینی نیز مشخص نیست.