مشعل ها براساس نحوه اختلاط سوخت و هوا به چهار قسمت تقسيم مي گردد:

1- مشعل هاي انتشاري و يا تشعشعي :
به مشعل هايي گفته مي شود كه در آنها سوخت مستقلا وارد محفظه احتراق مي گردد و در ناحيه احتراق با هوا تركيب مي شود. ( شعله شمع )مهم ترين ويژگي اين مشعل ها شعله درخشان آنها مي باشد. اين تشعشع در اثر شكستن كربن داخل هيدروكربن هاي سوخت مي باشد كه در حرارت هاي بالا داراي ضريب تشعشع قابل رويتي مي باشد. مشعل هاي انتشاري به دو دسته تقسيم بندي مي شوند:

الف - مشعل هاي انتشاري صنعتي
ب - مشعل هاي انتشاري تجاري :
مشعل هاي تجاري مايع سوز ، گاز طبيعي سوز و گاز شهرسوز

پنج خصوصيت عمده اين مشعل ها:
- مقدار حرارت فقط با شير سوخت تنظيم مي شود.
- درجه حرارت شعله تشكيل شده بسيار كمتر از ساير مشعل هاست.
- عدم وجود پس زدگي شعله .
- طول شعله بسيار بلند.
- صداي بسيار كم اين مشعل ها.

2- مشعل هاي اتمسفريك :
دراين مشعل ها سوخت به سرعت از نازل خارج مي شود در اين هنگام با ايجاد خلا در اطراف خود هواي مورد نياز احتراق را فراهم مي كند. اين مشعل ها در اواع دستگاه هاي حرارتي تجاري قابل مشاهده است.

3- مشعل هاي دمشي :
هواي مورد نياز احتراق اين مشعل ها بوسيله دمنده تامين مي شود. انواع اين مشعل ها را مي توان در بويلرها مشاهده كرد. اين مشعل ها به دو دسته تقسيم مي شوند.

الف- مشعل هاي پيش مخلوط دمشي :Premix air blast burners
در اين مشعل ها هوا با سرعت از نازل خارج شده و گاز را از اطراف نازل خود كه خلا مي باشد به داخل مي كشد. خلا موجود اطراف نازل را دستگاهي به نام zero-governer تامين مي كند. اين مشعل ها از جهت كلي با مشعل هاي اتمسفريك قابل مقايسه بوده با اين تفاوت كه هوا به سرعت از نازل خارج مي گردد.

مزاياي اين مشعل ها :
- ورودي حرارت بوسيله يك شير هوا قابل كنترل مي باشد.

- كنترل نسبت گاز به هوا بسيار آسان و دقيق خواهد بود.
- به سادگي مي توان مشعل را از سوختي به سوخت ديگر تبديل كرد.
- بدليل مخلوط خوب سوخت و هوا طول شعله كوتاه بوده و نيازي به محفظه احتراق بزرگ نمي باشد.
- بدليل فشار بالاي مخلوط امكان داشتن محصولات احتراق با سرعت زياد كه موجب يكنواختي حرارت در دستگاه مي باشد وجود دارد.
- رسيدن به نقطه استوكيومتري در اين مشعل ها آسان مي باشد.
- كنترل نسبت گاز و هوا دقيق و آسان مي باشد.
- چنانچه فشار گاز برابر فشار اتمسفر يا برابر فشار محفظه احتراق باشد نسبت هوابه سوخت خود بخود كنترل مي شود.

ب – مشعل هاي مخلوط سرنازل : nozzle-mixing burner

در اين مشعل ها مخلوط سوخت و هواي احتراق بطور همزمان درسر دهانه مشعل صورت مي گيرد. چنانچه اين مخلوط داخل تونلي كه از آجر نسوز ساخته شده شكل بگيرد به آن مشعل مخلوط تونلي گفته مي شود. نقاطي در سر اين مشعل پيدا مي شود كه مخلوط آنها بيشترين سرعت سوختن را دارد و اين عاملي است كه موجب پايداري شعله مي گردد. براي حصول احتراق كامل در اين مشعل ها لازم است هوا و سوخت به سرعت و خوب مخلوط شوند و مي بايستي سطوح تماس بين سوخت و هوا افزايش يابد. مشعل هاي پكيج كه جهت ديگ هاي آبگرم يا بخار توليد مي شوند ازاين نوع مشعل ها مي باشند (دیگ بخار).

مزاياي اين مشعل ها:
- پايداري در مقابل پرش شعله افزايش يافته و مشعل مي تواند با هواي اضافي هم كاركند.
- اين مشعل ها قادر به كار با نواع سوخت ها مي باشند.
- فشار هواي مشعل مي تواند كم باشد.
- امكان استفاده از هواي پيشگرم با حرارت هاي بالا وجوددارد.
- توكشيدگي شعله دراين مشعل ها وجود ندارد.

4- مشعل هاي مخلوط تبخيري يا پاتيلي :
اين مشعل ها كاربرد زيادي در صنعت بعنوان استفاده در بويلرها و كوره ها را ندارند. طرز كار آنها عموما بدين ترتيب است كه گازوييل در پايين گرم و براي احتراق آماده مي شود سوخت تبخير شده بالا آمده و روي پاتيل شعله ور مي شود.