بازيافت كاغذ بر خلاف مفهوم كنوني كه با فرآيندهاي شيميايي و پردازش كارخانه اي تعريف مي شود، از دير باز به صورت سنتي و استفاده محدود وجود داشته است. سهولت خمير كردن كاغذهاي باطله و شكل دهي مجدد به آنها همواره سبب مي شده كه مردم براي مصارف خود به اين كار روي آورند. لیوان کاغذی
پیش ترفعاليت هاي سنتي بازيافت كاغذ در سطح محدودي صورت مي گرفت. با گذشت زمان و همراه با بالارفتن مصرف كاغذهاي بكر كه عمدتاً وارداتي بودند، ميزان زائدات كاغذ نيز افزايش يافت. وجود تقاضا در بخش هايي از صنايع كشور كه به كاغذهاي خيلي مرغوب نياز نداشت سبب شكل گرفتن فعاليت هايي در زمينه توليد كاغذهاي صنعتي مانند مقوا شد. آغاز فعاليت صنعتي بازيافت كاغذ در كشور به سال تاسيس نخستين كارخانه مقواسازي در سال ۱۳۳۳ باز مي گردد و پس از آن نيز تا سال ۱۳۳۶ دو كارخانه مقواسازي ديگر در تهران راه اندازي شدند.
پس از آن در كنار كارخانه ها، كارگاههاي كوچك و بزرگ بازيافت كاغذ نيز داير شدند كه عمدتاً در زمينه توليد محصولات كاغذي با كيفيت پايين، مانند مقوا و... فعاليت دارند. مهمترين ويژگي صنعت بازيافت كاغذ ايران را مي توان پايين بودن كيفيت و سطح فناوري تجهيزات كارخانه اي آن دانست. سطح پايين فناوري مورد استفاده گرچه با سرمايه گذاري محدود سازگار است ولي توان محصولات كاغذي مرغوب و با كيفيت را ندارد، علاوه بر اين امنيت بهداشتي توليدات چنين كارخانه هايي هنوز با ترديد مواجه است.
بازيافت كاغذ از طريق فرآيندي صورت مي گيرد كه كاغذهاي دور ريختني جمع آوري شده را براي توليد ورقه هاي كاغذي با ضخامت متفاوت به خمير تبدل مي كنند. به طور كلي در كارخانه هاي بازيافت كاغذ ابتدا كاغذهاي باطله در انبار به سمت خردكن وارد مي شود و پس از آن وارد دستگاه خميرسازي مي گردد. خمير حاصل از اين دستگاه توسط پمپ روي دستگاه توليد مقوا ريخته مي شود. در اين قسمت به كمك سيستم مكش، خمير و آب از هم جدا مي شوند ورقه هاي كاغذ را خشك مي كند و در مرحله بعد اين ورقه ها اطو شده و اين چنين مقوا توليد مي شود. مقواهاي توليدي بعد ازبرش به بازار عرضه مي گردند. مراحل خردكردن، خمير كردن، قالب ريزي، خشك كردن، اطو كني و برش مهمترين مراحل فرآيند بازيافت كاغذ در كارخانه ها است.
برگرفته از صفحه "سبز زندگی کنیم"